دربارۀ مسئلۀ رینوپلاستی، بسیاری از نویسندگان نقش پوست بینی در جراحی زیبایی بینی را نادیده می گیرند یا آن را ناچیز می شمارند. در عوض، به اسکلت بینی و روشهای مختلف اصلاح چارچوب اسکلت زیرین توجه می شود. اگر چه اصلاح اسکلت برای رینوپلاستی موفق، حیاتی است، اما پوست بینی و اجزای بافت نرم همراه آن، که اغلب پوشش بافت نرم-پوست (SSTE) نامیده می شود، نیز نقش مهمی در نتیجه جراحی دارد. در واقع، برای زیرمجموعه کوچکی از بیماران جراحی زیبایی بینی، بافت نرم می تواند عامل محدودکنندهای در ایجاد یک بینی زیباتر باشد.
در حالی که هر نوع پوستی به طور بالقوه می تواند نتیجه جراحی زیبایی بینی را خراب کند، اما معمولا نوع پوست بسیار ضخیم است که برای جراح زیبایی بینی بیشتر از همه چالش برانگیز است.
در مقایسه با بینی با پوست نازک، پوست بینی بسیار ضخیم، همه چیز را می پوشاند، به جز انگشت نماترین نقصهای اسکلت بینی زیرین در واقع، ضخامت بیش از حد پوست اغلب به عنوان یکی از دشوارترین، و گاهی برطرف نشدنی، موانع در رینوپلاستی زیبایی تلقی می شود. دلایل این تمایز نادر متعدد است، و خطرات پوست ضخیم بینی موجب شده که بسیاری از جراحان از درمان این جمعیت بیمار چالش برانگیز خودداری کنند.
در نتیجۀ تودۀ فیزیکی و اضافه وزن آن، پوست ضخیم بینی یک چالش بزرگ برای جراح زیبایی بینی است. شاید مهمترین چالش این است که پنهانسازی چارچوب اسکلت زیرین باعث می شود سطح واضحی وجود نداشته باشد. از آنجایی که پوست ضخیم بینی به طور موثرتری ویژگی های توپوگرافی اسکلت زیرین بینی را مبهم می کند، زیروبم های ظریف سطح که مشخصۀ یک بینی واضح و جذاب هستند، از بین می رود.
یک بینی قدرتمند با حمایت ساختاری فراوانی، اولین و مهمترین نیاز برای ارتقای زیبایی در بیمار با پوست ضخیم است.
علاوه بر محافظت در برابر خرابی ساختاری، یک چارچوب اسکلتی سفت و متناسب نیز کشش پوست بینی برای اصلاح بیشتر حد فاصل سطحی را تسهیل می کند. کشش پوست نوک بینی در یک چارچوب اسکلتی سفت و کمی طولانیتر، با تنگ کردن و لذا نازک کردن پوشش تودهای پوست، وضوح سطح را بهبود می بخشد. گرچه افزایش طول بینی یا پراجکشن/برجستگی نوک به طور بالقوه می تواند برجستگی سطحی را بهبود بخشد، اما رسیدن به اهداف زیبایی نه تنها به یک چارچوب اسکلتی محکم، بلکه یک پوشش پوستی قابل انعطاف نیز نیاز دارند. در واقع، بدون انعطاف پذیری کافی پوست، تلاشهای شدید برای تنگ کردن پوشش پوست ممکن است انحراف اسکلتی ناخوشایند و یا تنش بیش از حد پوست را به همراه داشته باشد. در بینی با پوست ضخیم با ضخیم شدن درم، عدم انعطافپذیری حاصل اغلب کشش پوست را محدود می کند و مانع اصلاح بهینه حد فاصل می شود. در موارد شدید، پوست بسیار انعطاف ناپذیر حتی ممکن است از افزایش مدنظر در برجستگی نوک یا طول بینی جلوگیری کند
اگر چه خواص فیزیکی پوست تودهای انعطاف ناپذیر اغلب مداخلۀ جراحی را پیچیده می کند، اما ویژگی بهبود نامطلوبِ پوست ضخیم است که عمیقا آن را از سایر انواع پوست متمایز می کند. اگرچه تمام پوستهای بینی جراحی شده دارای چرخه مشخصی شامل التهاب، ترمیم و بازیابی هستند؛ اما پوست ضخیم بینی بسیار مستعد به داشتن التهاب بیش از حد، انحراف بافتی طولانی مدت، و بازیابی غیرطبیعی است. در افراد با پوست نازک، بازسازی سریع گردش خون لنفاوی و مویرگی به کاهش سریع ادم لنفی و نرم شدن بافتهای متورم و محکم بینی می شود. اغلب این روند در 3 تا 6 ماه تکمیل می شود. این امر به نوبه خود سبب ایجاد پوشش پوستی نازک، ظریف و محکمتر می شود و حدود فاصل جذابتر و مشخص تر در بینی را تولید می کند. در مقابل، برای افرادی که پوست ضخیم دارند، تجدید کانالهای مویرگی و لنفاوی آهسته است و بازیابی طولانی می شود، و گاهی برای بازسازی کامل به 18 تا 24 ماه زمان نیاز است.
برخی از خدمات دکتر فرزان رضایی جراح زیبایی صورت و بینی
منتظر نظرات و پیشنهادات شما عزیزان هستیم
با تشکر مدیریت سایت دکتر فرزان رضایی جراح زیبایی صورت و بینی