نقش پوست نازک در جراحی بینی
نقش پوست نازک در جراحی بینی
بینی های استخوانی دارای پوست نازکی هستند که به راحتی نقائص چارچوب زیرین استخوانی-غضروفی را نشان می دهد و پیامدهای عمیقی برای برنامه ریزی جراحی و اجرای رینوپلاستی (جراحی ترمیمی/زیبایی بینی) دارد. پوست نازک ممکن است طبیعی، یا نتیجۀ جراحی قبلی، تروما یا بیماری باشد. بی توجهی نسبی به این موضوع در منابع قابل توجه است، به ویژه هنگامی که تحمل پایین خطا در هنگام کار با پوست نازک را در نظر میگیریم. یک توضیح احتمالی، این تصور غلط است که روشهای اندکی برای بهبود نتایج جراحی در این گروه چالش برانگیز وجود دارد. توضیح دیگر برای این بی توجهی آشکار، این مفهوم حاکم است که ویژگی پوست نازک تا حد زیادی تغییرناپذیر است.
در این قسمت ، «پوست نازک» و «پوست نازک بینی» به طور درست تری به پوشش بافت نرم-پوست (SSTE) نازک بینی اشاره دارد. وقتی اشارۀ آناتومیکی (تشریحی) به پوست بینی به طور جداگانه مدنظر باشد، به طور خاص به اپیدرم، درم، یا لایۀ پوستی/جلدی اشاره می کنیم. ما این اصطلاحات احتمالا گیج کننده را انتخاب کرده ایم زیرا اکثر پزشکان، وقتی دربارۀ بیماران با پوست نازک صحبت می کنند، به طور ضمنی چهار لایه از بافت بین پوست و چارچوب استخوانی-غضروفی را در نظر می گیرند. علاوه بر این، این رویکرد به ما این امکان را می دهد که در بحث خود دربارۀ پوست نازک، هر دو گروه بیماران با پوست نرم طبیعی و نیز بیمارانی را در نظر بگیریم که قبلا رینوپلاستی شده اند و SSTEهای نازک شبیه به کاغذ پوستی دارند. تعدادی از ملاحظات فنی در این دو گروه مشابه است. اثر افزایش سن بر بینی، نیز نشان دهندۀ نازک شدن SSTE است و در این بحث مختصرا به آن پرداخته می شود.
جراحی زیبایی بینی
آناتومی پوشش بافت نرم پوست
آناتومی SSTE و ارتباط آن با چارچوب بینی برای جراحان زیبایی بینی در پوست نازک بینی از اهمیت بالایی برخوردار است. ضخامت SSTE متفاوت است، و در منطقه ریشۀ بینی (radix) و سوپراتیپ، ضخیم تر و در رینیون (Rhinion) نازکتر است. چهار لایۀ بافتی بین پوست و چارچوب استخوانی-غضروفی وجود دارد: پانیکولوس چربی سطحی، لایه فیبروموسکولار، لایه چربی عمیق، و پریکندریوم یا پریاستئوم. 2 لایه فیبروموسکولار شامل سیستم عضلانی-آپونوروزی سطحی بینی (SMAS) است، که در امتداد SMAS صورت، پلاتیسما، و گالیا قرار دارد. این لایه ساختاری را فراهم می کند و به عروق زیرین SSTE وابسته است. در بیمار با پوست نازک بینی، مراقبتهای اضافی برای حفظ عروق خونی SSTE با بالابردن یک فلپ/زبانه انجام می شود که بلافاصله در سطح پریکندریوم است.
انواع پوست نازک
پوست نازک طبیعی
در بیمارانی که قبلا جراحی بینی نشده اند، ضخامت بافت نرم سوپراتیپ با تراکم غدد سباسه/چربی اپیتلیوم و انعطاف پذیری بافت زیرجلدی تعیین می شود. بیماران با «پوست ضخیم» معمولا پوست چرب با بافت نرم زیرین متراکم دارند که چارچوب بینی را نامشخص می کند و در برابر اصلاح جراحی مقاوم است. بیمارانی که به طور طبیعی پوست نرم دارند، عکس این مشکل را دارند یعنی پوستی که بیش از حد مشخص کننده است و نقایص ظریفی دارند که از پوشش ظریف نازک بینی «می درخشند». در چنین مواردی، عدم وجود حائل معمولی پوست و بافت نرم اغلب توجه را به حدود فاصل (contour) آناتومی غضروفی و استخوانی زیرین بینی را به شیوهای ناخوشایند معطوف می کنند.
پوست نازک شبیه کاغذ پوستی
معاینۀ پوست و اجزای بافت نرم زیرین آن نشان از تغییرات آتروفیک در ارتباط با زخم دارد. تغییرات آکتینیک یا تلانژکتازی معمولا اغلب روی رینیون وجود دارد، و کشش ضعیفی در پوشش بینی نیز وجود دارد. این پوست گاهی «پوست نازک کاغذ پوستی» (parchment thin skin) نامیده می شود، که بازتابی از شکنندگی آن و ظاهر نازک و تقریبا شفاف آن است.
در بینی که قبلا عمل شده، پوست نازک ممکن است به چارچوب زیرین چسبیده باشد. در نتیجه، ناهماهنگی های غضروفی و اسکلتی در حالت عادی مشخص هستند.
پوست نازک مربوط به پیری (افزایش سن) و بیماری
در انتها، افزایش طبیعی سن و چندین بیماری سبب نازکی پوست می شود. این علل دارای فیزیولوژی پایه هستند که در پوست نازک طبیعی و پوست نازک کاغذ پوستی اکتسابی متفاوت است. پیری با کاهش مقاومت، ضخامت و کشش پوست همراه است.
معاینه پوست بینی قبل از جراحی بینی
شناسایی پوست نازک در طول ارزیابی قبل از عمل در برنامه ریزی جراحی زیبایی بینی بسیار مهم است، لذا بیمار را میتوان به طور مناسب مشاوره داد و طرح جراحی مطابق با نیازهای ویژه پوست نازک است. حاشیۀ بالقوه برای خطا در بیماران با پوست بینی نازک، محدودتر است. در حالی که پوست نازک، یک فرصت عالی را برای تحقق اصلاح نوک بینی فراهم می کند، اما پنهان کردن بینظم یهای ظریف دشوارتر خواهد بود. برخی از بیماران دارای غضروفهای بسیار قدرتمند یا برجسته هستند که کل طرح غضروفی آنها قابل تشخیص است.
اثر پوشش قالبی
اثر «پوشش قالبی» (shrink wrap) که پس از جراحی بینی رخ می دهد، در بیماران با پوست نازک عمیقتر است. در مقایسه با پوست ضخیم، که میزان برش را محدود می کند، پوست نازک امکان کاهش کلی بیشتر و ایجاد یک حد فاصل بینی کوچکتر را فراهم میکند. از سوی دیگر، چنین بیماران در معرض خطر بیشتر بدشکلی ناشی از نیروهای انقباضی بهبودی هستند. در طول دوره پس از عمل، بیمار با پوست تنگ متوجه خواهد شد که پوشش بینی حتی تنگ تر می شودجراح بینی باید در نظر بگیرد که عوارض اثر «پوشش قالبی» ممکن است فراتر از سالهای اول پس از عمل پیش برود.
اثرات پوست نازک برای هر ثلث بینی متفاوت هستند
فرآیند بهبودی در بیماران با پوست نازک، اثرات مشخصی را بر هر بخش بینی اعمال می کند. در هرم استخوانی، پوست نازک دارای استعداد قابل لمس بودن و گاهی استئوتومی آشکار است. در اسپیکولهای کوچک استخوانی، بینظمی های استخوانی جزئی، یا رشد مجدد نامتقارن استخوان به طور ضعیفی پنهان می شوند. تصحیح نامناسب بدشکلی سقف باز و دیگر خطوط نامنظم به تدریج با نشست تنگ تر پوست بر روی چارچوب بیشتر آشکار می شوند. پوست نازک در این ناحیه در برابر تلاش جراح برای پوشاندن اختلالات ساختاری قابل توجه با پیوند پوششی مقاوم است.
بررسی اجمالی
وجود پوست نازک بر همه جوانب مهم جراحی زیبایی بینی اثرگذار است. پوست نازک نیاز به مراقبت مازاد در بالابردن و حفاظت از SSTE را ضروری می سازد؛ به راهبردهای خاصی برای اصلاح و پوشش ساختاری چارچوب استخوانی-غضروفی نیاز دارد، و اقدامات خاصی برای پیشگیری و درمان بوسا (بوسا) و سایر بینظمی های حد فاصلی لازم است.
برخی از خدمات دکتر فرزان رضایی جراح زیبایی صورت و بینی
- جراحی زیبایی صورت
- جراحی گوش
- جراحی زیبایی لب
- جراحی کشیدن صورت
- جراحی پلاستیک بینی
- تزریق بوتاکس
منتظر نظرات و پیشنهادات شما عزیزان هستیم
با تشکر مدیریت سایت دکتر فرزان رضایی جراح زیبایی صورت و بینی
